3 senedir aynı odada birlikte çalıştığımız aynı sofrada yemek yediğimiz ailemden çok görüştüğümüz bayan arkadaşın beni saf yerine koyuşu ve bunu benden saklayışı beni yıktı yerle bir etti. ben insanlara güvenmek istiyorum, acıma duygum kaybolmasın insan kalabileyim lütfen rica ediyorum bu vasıflarımı elimden almayın..
şahsın özel yaşantısını ilgilendirdiği için ayrıntılı anlatamayacağım ama bir türlü aklımdan çıkaramıyorum. biraz sakinleşince kendisi ile bu konuyu görüşmek istiyorum. şu an aşırı kırıcı olabilirim çünkü :(
bugün elim hiç bir şeye ermedi sadece şu sıralar beni mutlu eden dikiş kafamı dağıtıyor başka konuya odaklanmıyorum inanılmaz dinleniyorum ve her gün mutlaka bir parça dikmeye gayret ediyorum
bu diktiğim kumaşlar devamı olmayan handan hanım ın ilk seri gönderdiği kumaşlardan değerlendirmek istedim..
ama şunu anladım miktar olarak az olan kumaşları daha güzel değerlendiriyorum..
belinayıma yastık..
kırmızı kumaş yakaya yetmedi bende kurdale ile dolandım.
incecik bir kumaş gözümde kaldı fazla olsaydı kayık yaka yarasa kol süper olurdu..
rejim yazımı haftalık yazmaya karar verdim zira hergün kendini tekrarlamak olucak sonuç iyi gidiyor düşüşe devam artık 60 lardayım buna da şükür (69)
bugün hiç tadım yok hemde hiç kolum kanadım kırık ..
sevdiklerinize ve kendinize iyi bakın
hoşçakalın dostça kalın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder